گناه

با آن گُلــــی بازآ کـــــه وقت صبحـــــــگاهی

بــــوی خوشش را بـــــاد می آورد گاهـــــی

حــــوض دلم خالـــــــی ست از مـاهی بیا و ُ

پُر کن برایم حـــوض را از " عشق – ماهی "

دلــــــدادگــــــــی شاید که کار اشتباهیست

من با تــــــــو امّا مایلـم هر اشتبـــــــاهی ...

فرقـــــی نــــــدارد در شمـــــالی یا جنــوبی

همواره خشکیــــده ست بی تو هر نواحـــی

من آن پلنگ ْ – افسرده ای هستم که یک ابر

پـــــوشانده بر او صــــــورت زیبـای مـــــاهی

آشفته ام مانند گنجشکــــی که خیس است

در زیر بــــــاران و نـــــــدارد سر پناهـــــــــی

سخت است درک نالــــــه های یـــــک کبوتر

وقتی که بی تاب است در آغوش چـــــاهی

اینــــقدربا خــــود هی نگو که این گنـاهست

وَالـلـّه ! شیـــــرین است بـــــا تو هر گناهی